Soms overkomt je het leven

En dan wordt je op een dag wakker, en denkt “waar is al die tijd gebleven?”. Je kunt je zorgen gaan maken over alle dingen die moeten veranderen, of je kunt dingen gaan veranderen. Dit is een ding dat ik veranderd heb, ik heb een Engelstalig blog opgestart. In principe is het idee dat ik daarmee een wijder publiek kan aanspreken.

Het plan is dat ik beide blogs ga bijhouden. Na verloop van tijd zal ik beslissen of ik alles uit dit blog in het Engels vertaal, twee verschillende blogs bij ga houden, of dat ik met 1 van de blogs verder ga.

Dit is een verandering, en we komen er nog wel achter of het een goede verandering is of niet.

Verkiezingen kaartspel

Even een kort artikel over een kort idee dat ik vandaag op papier heb gezet. En nee, dit idee had ik niet na aanleiding van de verkiezingen van vandaag. Het idee draait er om dat je je kaarten op het juiste moment moet uitspelen om zoveel mogelijk punten te scoren, en je probeert in te schatten wanneer je tegenspeler zijn kaarten zal uitspelen. Kortom ideaal voor een politiek thema.

Leercurve en type spelers

Ik las laatst een artikel over een spel, waarvan werd aangegeven dat de leercurve erg steil is. Dit betekend dat de eerste paar rondes, of misschien zelfs de eerste paar spellen, een leerproces zijn, voordat je het spel kunt spelen zoals de makers bedoelt hebben. Ik ken heel veel mensen die niet aan een steile leercurve zouden beginnen, dus ik begon op een rijtje te zetten in welke groepen ik de mensen die ik ken zou kunnen indelen:

Een andere manier

Tragedy Looper

Tragedy Looper is een spel dat ik helaas niet bezit en ook niet gespeeld heb. Maar onlangs heb ik de spelregels gedownload, en ik ben van mijn sokken geblazen door de innovativiteit en mogelijkheden die dit spelontwerp biedt. Ik kan geen review geven omdat ik het spel nog nooit gespeeld heb. Maar ik ga wel proberen een indruk te geven.

007 metagaming en het samensmelten van ideeen

Dit artikel over metagaming deed mij nadenken over mijn eigen ontwerp voor een spel met Metagaming, Legacy. Alleen heeft de metagame in mijn ontwerp een compleet andere functie. In het artikel wordt vooral gesproken over hoe metagaming de spelers bezig houdt op het moment dat ze niet het spel spelen. Bijvoorbeeld nieuwe miniaturen voor je leger kopen in Warhammer, of een deck van kaarten samenstellen voor Magic the Gathering. De metagame in Legacy is eigenlijk een actief onderdeel van spellen die gespeeld worden waarin spelers niet meedoen. Eigenlijk wordt de metagame weer een onderdeel van het spel zelf, waarin spelers nadenken over hoe ze het spel kunnen beinvloeden als ze niet meespelen.

Als vanzelf kwamen er ook een aantal andere ideeën bij kijken, en smolt het samen tot een nieuw plan.

moraal in borspellen

Even een keer geen idee voor een bordspel, maar een onderwerp in bordspellen die mij de afgelopen week erg bezig heeft gehouden: moraal in bordspellen. Het begon met een artikel vorige week over valkuilen in borspellen, en via via kwam ik op het borspel Train terecht. Kort samengevat beginnen de spelers het spel met als doel om zo veel mogelijk passagiers in hun wagons naar de eindbestemming te brengen. Gaandeweg het spel worden er steeds duidelijkere hints gegeven dat het hier niet zomaar om een treinenspel gaat, maar om een weergave van de Jodentransporten tijdens de Holocaust. Het zal duidelijk zijn dat het spel niet in de winkel verkocht zal worden, maar vooral gebruikt wordt als ervaring op seminars en als lesmateriaal.

Dit was een spel met een heel krachtig moraal, eentje die niemand nog een tweede keer wil ervaren. Maar er zijn ook een heleboel spellen die subtiele en minder subtiele moralen met zich meebrengen.

Pillars of Destiny

Ik werk al een tijdje aan een spel met als werktitel Pillars of Destiny. Ik ben begonnen met het idee van een rollenspel, waarbij spelers een groep personages aansturen die samenwerken om avonturen te overwinnen. De basis van die groep avonturiers is er nog steeds, maar het doel van de spelers is om het mooiste avontuur te vertellen, waarmee ze de meeste punten verdienen, zodat ze de meeste veranderingen aan het spel mogen aanbrengen. Met de regels die ik nu heb, is het dus een competatief verhalenspel geworden.

Elk spel heeft een aantal pilaren die belangrijk zijn voor de structuur.

Legacy

Ik heb al een tijdje een idee die ik heel graag verder zou willen ontwikkelen, maar waar ik op vast loop. Het idee ontstond toen ik voor het eerst het spel Risk Legacy zag. Dat is een versie van Risk waar bij elk spel het bord en andere spelonderdelen worden aangepast met stift of met stickers. Het gevolg is dat bij elk volgende spel gespeeld wordt met de gevolgen van voorgaande spellen. Landschappen worden onbewoonbaar, legers krijgen agressieve of defensieve eigenschappen, het veroveren van bepaalde landen leveren extra voordeel op voor bepaalde spelers. Spelers voelen zich verbonden met de geschiedenis die het spel al meegemaakt heeft.

Mijn idee was dat elke speler een eigen bord heeft dat een stad moet voorstellen. Tijdens het spelen kun je je stad uitbreiden om het voor andere spelers aantrekkelijk te maken om naar jouw stad te komen.

bordspellen met smartphones

In de tussentijd al weer een week voorbij, dus hoogste tijd om weer wat nieuws te bloggen.

Heel voorzichtig doet de smartphone zijn intrede op bordspellengebied. XCOM the boardgame is het eerste bordspel waarbij ik las dat de app een onmisbaar onderdeel van het spel is. Na 1 keer doorlezen kwam ik tot de conclusie dat de app vooral de boekhouding in het spel bijhoudt. Zoiets als een app voor Pandemic die de verschillende kaartendecks voor je schudt. Ik kreeg het idee dat de app niet zozeer iets toevoegde aan het spel, als wel dat het de spelers een ingewikkeld proces uit handen nam.

World of Yo-Ho is een bordspel waarbij ik het idee heb dat de smartphone daadwerkelijk iets toevoegd aan het spel.